De destijds 16-jarige Jan Veldkamp heeft in het begin van de oorlogsjaren herhaaldelijk Duitse elektriciteitskabels van zoeklichten gesaboteerd. De meer dan 20 sabotagedaden leidden ertoe dat de nazi’s represaillemaatregelen namen door 9 notabelen uit Hummelo, waaronder de broodheer van Jan’s vader, de graaf Van Rechteren Limpurg, te gijzelen. Jan stuurde daarop een anonieme brief aan de burgemeester van Hummelo & Keppel waarin hij schreef dat er in de verkeerde richting gezocht werd. De burgemeester stuurde de brief echter door naar de Duitsers. Daarop werd een schrijfproef afgenomen onder jongeren en Jan werd hierbij ontmaskerd. Hij werd gevangen gezet, berecht en ter dood veroordeeld. Dat hij zijn sabotagedaden niet alleen deed heeft hij, zelfs onder dwang in gevangenschap, nooit verraden.
De gravin Van Rechteren Limpurg diende een gratieverzoek in, mede ondertekend door 24 burgemeesters. Vanwege zijn jeugd is dat verzoek toegewezen, waardoor de doodstraf werd omgezet in levenslange gevangenisstraf en Jan werd op transport gesteld naar de gevangenis in Berlijn-Tegel waar hij zijn straf uit zou moeten zitten. De familie heeft vaak vergeefs geprobeerd contact met hem te krijgen, de Duitsers stonden dat echter niet toe. Dat het leven daar in de gevangenis geen pretje was blijkt wel uit het feit dat Jan overleed aan tbc op 19 juli 1943. De familie ontving daarover pas in mei 1944 bericht. In 1948 zijn zijn stoffelijke resten door niet aflatende inzet van een goede relatie opgespoord en herbegraven op het Ereveld in Loenen.

Postuum werd Jan Veldkamp later door Prins Bernard het Verzetsherdenkingskruis verleend.

Bron: Met de moed van de angst – Henk Krosenbrink, uitg. De Walburg Pers en www.hummelo.nl
Geplaatst door Jan Veldkamp op 12 mei 2017